Πήλιο και βότανα
Η φύση αποτελεί το μεγαλύτερο φαρμακείο. Η χλωρίδα κρύβει πολλά μυστικά υγείας και ομορφιάς και μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο να βρεί λύσεις σε πολλά απο τα προβλήματα του. Μπορεί κατα το πέρασμα των χρόνων ο άνθρωπος να γύρισε την πλάτη του στη φύση και τις θεραπείες της στρέφοντας το ενδιαφέρον του σε κατασκευάσματα χημικών εργαστηρίων, όμως τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον για τα βότανα και γενικότερα για τις εναλλακτικές μεθόδους θεραπείας κερδίσει ολοένα και μεγαλύτερο έδαφος μιας και οι ευεργετικές ιδιότητες των φυτών είναι αποδεδειγμένα πολλές.
Το Πήλιο ήταν απο την αρχαιότητα το βουνό των βοτάνων. Στο βουνό την Κενταύρων έχουν εντοπιστεί και καταγραφεί περίπου 3.000 βότανα, στο πέρασμα των αιώνων.
Από την αρχαιότητα λοιπόν και ειδικότερα την περίοδο που άρχισε να εμφανίζεται η επιστημονική ιατρική, οι αρχαίοι Έλληνες ιατροί κατέγραψαν σημαντικά μεγάλο αριθμό θεραπευτικών βοτάνων και γενικότερα φυσικών φαρμάκων.
Η βοτανοθεραπεία βασίζεται στις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών. Για αιώνες ήταν η βάση της θεραπευτικής τέχνης και σήμερα, πολλές παθήσεις αντιμετωπίζονται επιτυχημένα με την εφαρμογή φυτικών σκευασμάτων. Οι γιατροί παραδέχονται ότι βοηθούν σημαντικά στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού μας αλλά και στην ανακούφιση κρυολογημάτων και εποχικών ιώσεων.
Δάσκαλος της βοτανοθεραπείας θεωρείται ο κένταυρος Χείρων, που ζούσε στο Πήλιο, με τα πολυάριθμα φυτά και βότανα. Από αυτόν λέγεται πως διδάχθηκε την ιατρική ο Ασκληπιός και στη συνέχεια οι γιοί του Μαχάων και Ποδαλείριος, που συμμετείχαν στον Τρωικό πόλεμο. Κοντά σε εκείνον μαθήτευσε και ο Ιάσονας, ο ήρωας που ηγήθηκε της Αργοναυτικής Εκστρατείας.
Ο μεγάλος σοφός της αρχαιότητας Θεόφραστος, που θεωρείται ο πατέρας της βοτανικής και έργα του είναι τα πρώτα στο είδος τους στην παγκόσμια λογοτεχνία, στην αναφορά του για τα μέρη της Ελλάδος στα οποία φυτρώνουν τα περισσότερα ιατρικά βότανα κατατάσσει πρώτο το Πήλιο ανάμεσα στα βουνά της Θεσσαλίας, ενώ από τα βουνά της υπόλοιπης Ελλάδας ξεχωρίζει το Τελεύθριο στην Εύβοια, τον Παρνασσό, τη Αρκαδία και τη Λακωνία.
Η χρήση των βοτάνων όμως δε σταματάει εδώ. Τα βότανα χρησιμοποιούνται κατα κόρον και στη μαγειρική αφου μπορεί κανείς με την προσθήκη του κατάλληλου βοτάνου να κάνει πιο γευστικό και ελκυστικό κάποιο φαγητό. Η γεύση, όμως, είναι ζήτημα προσωπικής προτίμησης και υπάρχει το περιθώριο των ιδιαίτερων επιλογών και πειραματισμών. Τα βότανα που είναι περισσότερο γνωστά στους λάτρεις της μαγειρικής αλλά και τους καλοφαγάδες είναι η ρίγανη (χρησιμοποιείται συχνά στα ψητά και στις σαλάτες, το δεντρολίβανο, η δάφνη, το θυμάρι. το φασκόμηλο, ο δυόσμος και η μέντα.
Τέλος, τα βότανα χρησιμοποιόυνται πολύ συχνά στην παρασκευή φυτικών καλλυντικών χωρίς την χρήση βλαβερών ουσιών.
Σε πολλά τουριστικά χωριά του Πηλίου, με κυριότερο τη Μακρινίτσα τα βότανα (η συγκομιδή και η πώληση τους τόσο σε επισκέπτες συσκευασμένα, όσο και σε επιχειρήσεις που θα τα συσκευάσουν και θα τα πουλήσουν οι ίδιες με την δική τους ετικέτα), αποφέρουν σε οικογένειες ένα συμπλήρωματικό εισόδημα και αποτελούν μέσο βιοπορισμού.
Η φύση έχει προσφέρει απλόχερα στους κατοίκους αλλά και τους ταξιδιώτες του Πηλίου τόσα βότανα, που καλό είναι να τα βάλουμε όσο μπορούμε περισσότερο στη ζωή μας καθώς μόνο καλό μπορούν να μας προσφέρουν.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως ο πατέρας της σύγχρονης ιατρικής Ιπποκράτης (460 π.Χ.-360 π.Χ.) δίδασκε μέσα απ’ τον πασίγνωστο αφορισμό του ότι: «Φάρμακο σας ας γίνει η τροφή σας και η τροφή σας ας γίνει φάρμακο σας.»