Συκή, ένας άγνωστος παράδεισος
Συκή ή πιο σωστά skế στα παλιοαρβανίτικα (άλλωστε οι περισσότερες ονομασίες, είτε το θέλουμε είτε όχι, των χωριών του Πηλίου είναι στα αρβανίτικα ή στα σλάβικα ή στα Τούρκικα, παραλέιποντας τη "νέα μόδα" που μας έκανε να "ανακαλύπτουμε" βαφτίζοντας ξανά ένα χωριό) οπού σύμφωνα με τον Ι. Κορδάτο προέρχεται από την έννοια σκλάβος, μια που η τοποθεσία του σημερινού χωριού χρησίμευε σε μέρος όπου είχαν εγκατασταθεί στα χρόνια της Τουρκοκρατίας οι υπηρέτες-σκλάβοι που φρόντιζαν τα χωράφια-εκτάσεις του Πασά, με υποδιοίκηση-"βακούφι" την Αργαλαστή.
Απέχει 37.5 χμ από το Βόλο ή αλλιώς 57 λεπτά σύμφωνα με τη συνιστώμενη λειτουργία ταξιδιού του Google maps.
Παρόλο που το χωριό ακολουθεί το γνωστό κλισέ του Πηλίου βουνό θάλασσα, βρίσκεται σε υψόμετρο 300 περίπου μέτρων και με κοντά τη θάλασσα, έχει μια ατμόσφαιρα που αν σκεφτείς δε μοιάζει με τα άλλα κλασικά χωριά αλλά αναδύει μία αίσθηση πρωτόγονη και άγρια.
Δύο είναι οι κύριες του παραλίες. Η μία μπαίνοντας στο χωριό δεξιά με ταμπέλα "Ποτόκι" και η άλλη η μεγαλύτερη λίγο πιο κάτω με ταμπέλα "Πανταζή άμμος". Η πρώτη είναι μια παραλία πιο γραφική-οικογενειακή κλειστού τύπου μια που εκατέρωθεν "οχυρώνεται" από βράχια και σε αυτήν καταλήγει ένα ειδυλλιακο ρέμα που συνήθως ρέει κρυστάλλινο παγωμένο νερό. Η δεύτερη πιο άγρια πιο απόμακρη συνδυάζει ένα πιο ασκητικό τοπίο μαζί με εξωτικά νερά.
Εδώ θα συναντήσεις τους γνωστούς-γραφικούς ανθρώπους που συναντάς σε τέτοιου είδους χωριά ανά την Ελλάδα μαζί με κάποιους άλλους που σου βγάζουν αυτό το είδος cult (λατρείας) που βλέπεις σε κινηματογραφικές ταινίες που απεικονίζουν την επαρχία (είτε είναι στην Ελλάδα είτε είναι στην Αμερική).
Τα τελευταία 20 χρόνια βρέθηκαν κοιτάσματα σχιστόλιθου στη περιοχή με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να προσθέτουν με την εξόρυξή της ένα σημαντικό κομμάτι στην οικονομία του τόπου και να μας δίνουν την γνωστή τώρα πια "Πλάκα Συκής" που ανταγωνίζεται σε όνομα με εφάμιλλο τρόπο την "Πλάκα Καρύστου".
